Het einde van de hei leek even nabij…

10 Oktober 2011

De eerste berichtgevingen na de verwoestende brand op "onze" Heide waren dramatisch. Ruim 600 ha zou in rook zijn opgegaan. Nadien werd deze oppervlakte teruggebracht tot 448ha. Dit is nog steeds de grootste oppervlakte

heidegrond die in één keer door een brand werd verwoest. Haast niemand bleef onverschillig bij de apocalyptische beelden van het zwartgeblakerde landschap. Dé vraag was al snel: "Komt het ooit nog weer goed? Hoe lang zal het duren eer we weer kunnen genieten van de pracht van de purperen Heide? Wellicht vragen die niemand juist kan beantwoorden. De natuur is nu éénmaal ondoorgrondelijk. Enkele dagen na de brand stak het pijpenstrootje alweer de kop op. Gevluchte vogels werden na een week al gespot in hun vertouwde omgeving. In een heidelandschap is er een verschil tussen wat de natuur ervan maakt en het gecultiveerde landschap dat de mens ervan heeft gemaakt door begrazing, de turfoogst, plaggen en rooien van bomen. Het is vooral het laatste dat verwoest is en door inspanning van de "cultivator" terug moet "gecultiveerd" worden. Dit is al volop aan de gang. De runderen en schapen doen hun best maar hebben te kampen met een overaanbod aan gras. De mensen van natuur en bos zijn al enige tijd bezig met het maaien van het pijpenstrootje. Op 8 oktober werd een vrijwilligersdag georganiseerd waar iedereen zijn steen kon bijdragen. Ondanks het slechte weer hadden ruim 200 vrijwilligers (volgens VTM zelfs 300) zich aangemeld. Het was hard werken maar velen willen dit gerust nog eens overdoen. Allerhande acties zijn al achter de rug om het noodfonds "red de hei" te spijzen. Zelfs het Glazen Huis Kalmthout zet zich extra in en verkoopt tijdens de actieweek in december heideplantjes. De opbrengst van deze verkoop gaat volledig naar "Red de Hei".

Zeer lovenswaardig, het geld zal nodig zijn. Zeker zo
belangrijk is te bepalen wat de noden zijn om een dergelijke brand in de
toekomst te kunnen vermijden.. Minister Schauvliege heeft alvast beloften
gedaan om aan de noden tegemoet te komen. Maar is dat in 1996 ook niet gebeurd?

Laat het in alle geval voor éénieder een les zijn om nog
respectvoller om te springen met het groen dat ons nog rest?

... Met vereende krachten komt ze er weer bovenop.